Akşam olduğunda kendi kendime gün sonu değerlendirmesi yapıyorum bugün naptım yeni ne öğrendim biten bu ömrün bir günü daha biterken ne kadar yakın bir hayli uzak mıyım hayalerime ..nedense bir anda ellerimle burnumu kapayıp su altında sayı saydığım zamana dönüyorum suyun altında düşünceler daha berrak daha sakin daha anlaşılır burnumdan elimi çektiğimde halan nefes alabildiğimi fark ediyorum yüzmeye başıyorum sanki daha ileri yüzdükçe herkesten herşeyden daha da uzaklaşıp rahatlayabilcekmişim gibi geliyor lakin gözlerimi açtığımda hiç öyle sandığım gibi olmadığını fark ediyorum ne su ne derinlik ne de nefessizlik var,işte geldim merhaba gerçekler ,kızıl bulutlar ve akşamın grisi ,bitmek bilmeyen farkındalığım yüzmeye tekrar hazırlanırmısın ,derinliklere inmesen de boğuluyorsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder