Yine renkler rengarenkler

 Gökkuşağının bir rengiyim ben

Mavi değilim belki 

Yeşile de benzemiyorum inanki

Kırmızı olamam ben öyle sakinim ki 

Mor ise deliliğin rengi 

Sarı da belki huzurun rengi lakin  

Turuncu onun kardeşi

Lacivert ise sonsuzluğun rengi 

L.y 

Gece yarısına 10 kala

 Yazılar yazmak istiyorum sayfalar dolusu yazılar 

Hepsini aşka sevdiğim insanlara sevdiğim yerlere adamak istiyorum 

Boşluklar olmadan öyle dopdolu öyle içten

İlham geliyor bana birden

Soğuk havada çayı içer gibi ısıtıyor içimi

Sonra büyümüşüm bak minik fidan dalları olan bir fidan olmuşum 

Ben yeniden tanışıyorum kendimle elimi sıkıyorum 

İyiki yeniden tanıştım seninle 

Diyorum kendime 

Bu yeni halin çok güzel hepsinden daha güzel …

Sovuśka..

 Şiir yazarsam baştan doğarım ben 

Her mısrada biraz daha büyürüm 

Kafiyelerdir okşayan saçlarımı 

Vurgular çoğaltır sevgimi 

**************

Sevgili baykuş bu şiirim sana 

Gecenin kuşu musun sen 

Uğultular mıdır senin sesin 

Banada mektup getirir misin 

Başkasının hayalindeki gibi ..

Oluşumsal

 Do notasıyla başlıyorum 

Re ile devam etmeye çalışırken afallıyorum 

Mi diye soramadan kendime 

Fa ile kanıyorum falcılara

Sol diye dönüyorum sağa sola

La demek hayır mı evet mi bir yerlerde

Si ile onaylıyorum kendimi karmaşıklığımı..

Sol anahtarıyla kilitliyorum kalbimi

Bulutlu yol

 Kağıttan uçaklar yapıyorum içine biniyorum gidiyorum bir yerlere .. 

Yenilenmek istiyorum mutluluk tomurcukları saçayım diyorum 

Büyüsün bu tomurcuklar her yanım mutluluk dolsun 

Gelse de kötülükler 

Yeniden yapayım kağıttan uçaklar 

Binip iyiliğe güzelliğe yeniden uçağım kalmasa bile mutluluk tomurcuklarım gülümseme saçayım…

yalnız küçük mandalina ağacı

 Hiç dinlemediğin bir şakı aç şimdi

Tepedeki yalnız mandalina ağacına bak ve onun yerine koy kendini 

Meyvelerinin rengindeki turuncuyu hisset

Dinle rüzgarı sende onun dalları gibi hisset

Yalnız başına orda durmak nasıl 

Dimdik öyle güçlü..

****************

Şarkı açtım daha önce hiç dinlemediğim 

Gözlerimi kapadım turuncu oldum

Rüzgarı hissettim özgürlük gibiydi 

Yalnız başına durmak anlamlı geldi 

Dimdik öyle güçlü durdum ,dünyalar beni yenemez gibi....

Забей

 Kanatlar gibiyim çırpınıyorum uçmak İçin değil bir yere 

Bulutlara kavuşmak mı peki derdim

Yoksa özgürlüğüme sarılmak mı 

Çırpınıyorum sadece ..

Yolumu bulabilmek için 

Yola belki çıkabilmek için 

Sevebilmek sevilebilmek için 

Nasılsın gece

 Sen uyurken sevgilim ben uyuyamıyorum ,kabullenmek istemediğin bir gerçek var deprem olmuş ve ikimiz bütün göçüğün altındayız birbirimize yardım etmeye çalışıyoruz ama olmuyor ne ben çıkabiliyorum ne sen ellerimi tutabiliyorsun sadece birbirimize bağırıyoruz sevdiğimizi söylüyoruz ama nafile göçüğün altındayız kurtulamıyoruz ne benim gücüm seni kurtarmaya yetiyor ne de senin gücün beni kurtarmaya ….

Dönüşü güzel olanlara ..

 Bazı insanları rafa kaldırmanın zamanı gelmiş geçiyordu bile rafa koyup biraz da naftalin ekleyip kaldırmak..

Yeni bir ben için lazım olan şeyler vardı çünkü kendime dediğim ve unutmadığım şey ise şuydu her daim ne olursa olsun mutlaka ilerlemek istediğim ve kendim olmaktan vazgeçmeyeceğim ..

Başkası olamıyorum rol yapmadım,yapamıyorum evet yoruluyorum ama ben buyum yürüyeceğim dimdik ayakta her daim dönüşüm dönüşümüm daha da güzelleşecek …

Hislerin rengi olur …

 Yağmuru sevmeyenler var mesela sorsan çiçekleri çok severler 

Yağmuru sevmeyen çiçeği nasıl sever ? yağmur olmasaydı olur muydu çiçekler ?

Güneşi sevmeyenler var mesela sorsan ısınmayı çok severler 

Güneşi sevmeyen nasıl ısınmayı sever ? Güneş olmadan ısınırmıydı bu gezegen ?

Akşamı sevmeyenler var mesela sorsan yıldızları çok severler 

Akşamı sevmeyen nasıl yıldızları sever ?Akşam olmadan yıldızlar kayarmıydı gerçek olurmuydu dilekler ? 

life is art

 Sarı ve yavru ağzı renkleri karşınca gün batıyor güneş elvade derken bir hüzün kalıyor..mutlu bir hüzün güneş gülüşü bu..

Çiçekler kapanıyor balıklar denizin derinliklerine saklanıyor…

Geldim ben izledim bu günbatımını çizdim resmettim

Kimdim ben ?

Sanatçı mı ,çiçek mi saklanan bir balık mı …

Осень

 Yine sonbahar …

Yaprak dökümü yağmur ve ısınmamış oda kaloriferi

Cama vuran yağmur damlaları var 

Birbirlerini öylesine sevemeyen kaçışan üşüyen

Biraz ben varım içimde bambaşka bir benle düşüncelerle 

İlişiyor ruhum sonbahara 

Hatırladın mı beni ? mumlarımı ? Peki ya sıcacık çayımı ?

Bahar iyiki geldin hoş geldin ….

Ana renkler

 Kırmızıyım ben ; sinirliyken öfke kusuyor içim elimde olmadan hiç elimde olmadan ara sıra ama varoluyor işte…

Maviyim ben ; huzurla dolu içim dışım her bir yanım içtiğim çay yazdığım kalem her şey mutluluk huzur dolu ara sıra varoluyor işte…

Sarıyım ben kararsızlıklarla doluyum neyin nasıl ne zaman bana daha iyi geleceğini bilmiyorum üzülüyorum karamsarım ara sıra varoluyor işte…

Ben bir ana rengim desem de sakın ha inanma bana, içimde onca ara renklerle dolaşan minik gökkuşaklarım varoluyor …

Dua

 Hep gün batımıyla boyasınlar  tüm sandalları…Kabul olur muydu akşamları çocukların tüm duaları ? Unutma biz uslu sevgilerin türbesiydik..l.y

Alışılagelmiş

 Sarjı biten telefonum hararetli komşuluklarım  eşlik ederken entellektüel gökyüzüm 

Yeşil çayım pembe kupamda ışıl ışıl dolduramadığım gülüşüm 

Plastik çiçekler suluyor içim 

Bak bu balkonda ne halde benim içim ?

Dalga geçer mi edebiyat bizimle ? Oysa biz  değilmiyizdir dalga geçen  naçizane kelimelerle

Heart beat

 Bana ne yaptın böyle ? 

İçimde bir kelebek öyle büyük

Heyecan dolu sevda kanatları pır pır..

Bana ne yaptın öyle ? 

Gitmiyor aklımdan gözlerin 

Her bakışın içimde aşkın yangın yeri

Bana ne yaptın öyle?

Şiirler yazdım uğruna 

Yeni ilhamlar biriktirdim içimde  

Bana ne yaptın öyle ? 

Her saniye özlenir mi bir insan 

Her daim paylaşılmaz olabilir mi 

Sesin nefesin gülüşün ve sen sahi söylesene bana ne yaptın böyle ?

Luzes

Sen okumasanda sana yazacağım şiirlerimi 

Geceyi biraz mum ışığıyla aydınlatıp

İçimde yine seni sarıp saklayacağım 

Sessiz bağrışanlar olacak yine içimde 

eşlik ederken onlar bana

Beni yine senin için sana ağlıyor olacağım

Gündüzlerimin olamayışına 

Küskün değilim kırgınım 

Böyle benden uzağa saklanışına 

Zamansız

 İlham bu ne zaman nerde gelir bilinmez 

Oturursun hiç bilmediğin bir koltukta 

Düşünürsün düşlersin yazarsın sonunda bir dörtlük olur devamını getirirsin özlemini anlatır ağlarsın da göstermezsin göz yaşlarını .. 

Belki bize yaz lazım aşk dolu sevgi dolu ..

Bana biraz yaz lazım dalga sesi olan ,birazda sen hani gözleri sadece bana bakan …

Dalga

 İnmiyor derinden yanlış söyledin candan arkadaşım, çıkmıyor o derinden.. 

Ruhumu saran gecelerin sabahı lazım bana 

Biraz daha fazla yaz kokusu 

Denizin kenarı sığ bir koyu 

Birazda dalgaları 

Oturup dalayım uzaklara izlerken gün batımını..

Oysa kim bilir

 Biliyor musun sevdiğimi 

Hem geceyi hem de seni  

Mumları yakıp izlemeyi 

İçmeyi çayımı ya da kahvemi 

 izlemeyi aşkın yanan ateşini 

Düşlemeyi seni    

Rüyalarıma gel diye beklediğim 

göremediğin içimdeki seni.. 

oysa kim bilir biliyorum dersin belki..

Baloncuk

 Pembe görmek gökyüzünü 

Sana bakıyorum son kez  

gülümserken 

Görüyorum yüzünü

Biliyor musun 

Asırlar geçti kollarım seni sarmayalı 

,Bırak masada kalsın gözlerinin hatrı,

Düşüncenin sıcaklığı yakarken içimdeki aşkı ,

Mumlarıma fısıldarım adını ve anılarımı

Ormanın en tatlı meyvesi

Yemyeşil ormanın rengarenk meyveleri vardı 

Gökkuşağı yeryüzüne düşmüş gibi

İranlı setarını almış oturmuş ağacın altına

Vurmuş tele vurmuş ahenge 

O çaladursun düşüvermiş ağaçtan bir meyve 

Daha önce görmediği bir meyveymiş 

Koklamış çilek gibi kokan ama kırmızı olmayan

Büyüklüğü elmadan küçük 

Tadıysa hiç bir yerde bulunmayan 

Isırdıktan sonra anlamış  

bu ormanların en tatlı meyvesi

Setarının yeni bestesi 🌸  

Ateşin başı

Nastya nın şeker mabedi günlüğünden ;

Ateşin başında durdum düşündüm ilham gelir mi diye

Oturdum karşısına baktım gözleri gözlerimde yazdım bir dörtlük ; 

 Oysa kucak dolusu sevgiler getirmiştim sana ,

Sen üzgün oturma diye masallar uydururdum,

Üşüme diye örerdim bir kazak 

Sever sarar sarmalar saklardım sandığımda..

Sarı senfoni

Vincent in en sevdiğim tablosu hiç şüphesiz çiçek açan badem ağacıdır sebebi ise onu hep daha narin bulmam,kendi deyimiylede en özenerek en naiflikte yaptığı yeğeni için yaptığı yeniden varoluşu anlatmak istediği bir tablo o ..İlkbaharın gelişi çiçeklerin açısı tam olarak bunu anlatır işte yeniden varoluş yeniden hayat bulma yeni umutlar ..

Bahar diyorum Havva nın çocuk doğurması  gibi 

Çiçekler açarak dirilir tüm ölü çiçekler  

Sanki türünün tek örnekleriler

Varoluş yeniden başlayıverir 

Bahar diyorum ilk bahar ..

Sanıksız dava

Uyumadan görebildiğin onca rüyanın birindeydi hiç unutmam şiir yazmıştım ..

 Sanıksız dava 

kendimi tanıyamıyorum

İçimdeki mahkemelerin celseleri düşse

İnan bak kendimi yargılayamıyorum 

Suçsuzsam ya da suçluysam dosyalarca kendimi kandıramıyorum

 tokmağı sert şekilde vuramıyorum 

sus sessiz olsana dermişçesine 

Yalnızlığı parmaklar ardında yaşayamıyorum 

yine kendimi herkese sorgulatamıyorum 

her yerim yara bere içinde çok derin düşmüşcesine Kaldırıyorum kafamı bir şiir yazıyorum 

kimseler değil de sanki ben kendimi affetmişçesine

Sanrı

Güneş en parlak en aydınlığım sanıyor

Pudra şekeri sanıyor ki en tatlı bir o var 

Gelincik en güzel kırmızıya sahibim 

Aslanlar bütün ormanlar benim sanıyorlar 

Yazmalara doyamadığım seni o göremediğim gözlerinden öperim 

Bitmeyen şiirler yazarım seni her daim çok özlerim

Uyku-suz

 Kendi halim diye bir yer 

İşte tam olarak içimde bir yer 

Yollar kapanmış girişleri var 

çıkışlar yasaklı

Bak ben sensiz ne hallerdeyim

Işıklar kapanmış 

Tüm dünya sensiz ve karanlık

Öyle ıssız yerdeyim

Ben işte kendi halimdeyim..

Ruh-suz

Senle öyle özgürce konuşabilmek 

Ellerimi tutmak ister misin ?

Seni kaçırsam benimle gelebilir misin ?

Nefesimi tutup sular altında kalsam 

Benimle boğulmadan kalabilir misin ?

Yoruldum İnan burdan en çok da insanlarından  

Çekip beni artık kurtarabilir misin ?

Gözlerimden öpüp ruhumu sevdiğini söyler misin ?

 Her şeyi unutup öldüğüm toprağa çiçekler ekip 

Onu da iyi bilirdim deyip beni gömebilir misin…

 

 

Erken son

Mevsimleri olabilir mi kalbin?

Karlar yağar mı

Üşüyüp buz tutar mı içi 

Yaprakları kalp ağacının 

Dökülür mü cidden ?

Kışa dayanabildiği için peki gelir mi ilkbahar

Çiçeklenir mi yeniden 

Güneş ısıtır mı onu içerden ?

 

more 2

 Buralarda olmak istemiyorum burnumu tıkayıp suların altında bir okyanus altı krallığına ihtiyacım var,derinlerde boğalmadan yaşayabileceğim,rengarek balıklarla çok kollu deniz analarıyla yüzüp düşünmeden ileryebileceğim bir krallığa,sonra bulacağım bir istiridye kabuğu içindeki en değerli incisini çıkarıp seni koyacağım .Duracaksın onda öylece ..

Son mektup şiiri

 Anastasia ölmeden önce attığı son mektubunda Anton a olan aşkını anlatmıştı :

Seni duygularından öper koklarım 

Sen olmazsan ne kalem tutabilir bu ellerim ne de sevda trenine  gönüllü binebilirim

Sen benim şiirlerimin sebebisin 

İlhamın ta kendisisin 

Sen burada alacağım son nefesimsin..

Boşluk

Gece 

Yıldızlarla kaplı gökyüzü 

Sakinsizliğin karanlığında 

Huzursuz esen rüzgarlar 

Bizi sevdiklerini sanırlar 

Ay yıldız herşey sensiz yapayalnız

 Sabahı bekleyen anılar 

Oysa geceleri solan tüm çiçekler uyanıklar ..

Gündüz 

 

Günaydın olmasın güneş doğmayacaksa 

Sen bakma gökyüzü aydınlanmayacaksa,

Günaydın olmasın içimizdeki o solan çiçekler yeniden yeniden açmayacaksa

Mendacium

Kuşlar ölmüş karanlık çökmüş ve mumlarım yanmıştı .. sevilmek denen şeyin dünyadaki en güçlü ilaç olduğu gerçeğini unutmuştum bana hatırlatan onca mesaj ve arama ah..ben şuan iyileştim mi yoksa ,binlerce geceden en iyisi en anlamlısı bu muydu yoksa,nefeslerimi kesen öksürük geçmiş mi ateşim düşmüş mü kimin umrunda ,sahi ölsem şimdi diyorum yüzümde gülümseme kalbimde mutlulukla..

Нечего

Ihlamur çayı kokan gecelere,bilhassa senle olmayan tüm gecelere,üzüntü değil bu hüzün değil ayçiçeği gibi mevsimsiz dökülmelere ..