Nazlı ay

Aydan dünyayı izlemeye daldığım sırada kayan yıldızı bende görüp acaba dünyadan şimdi kim bu yıldızı görüp dilek tuttu diye içimden geçirdim ,masama yeni bir demet çiçek almıştım onları vazoya koydum mumlarımı yaktım izlemeye devam ederken ya hu yer çekimi bile olmayan yerde bunları yapman sadece hayal olmasın dedim kendime gülümsedim delilik böyledir işte :))

Doma

 Kendimi sevmeyi öğreniyorum şu sıralar, yazsam işte o vakit anlatabilirdi beni mısralar,depresif hallerimi tedavi etmeyi öğreniyorum şu sıralar ,kendimin hekimi olup tüm kara bulutları yok ediyorum ,yerlerine beyazlarını daha beyazlarını koyuyorum üzülsem de gitmeyi yer yer yağışlı olmayı anlatıyor bana yazılar, sonra yine bir eksiklik hissi ama bu kişiye değil bu 1970 de bir tahta evin üst katındaki daktilolu odaya ; ;hani şu mum ışığında yazılmamış eserlerimle kremsi kağıtlara kişiye değil işte diyorum ya ; bana ya da sana belki ona …kaybolan diyarlara ..

Sonbahar 🍂

Adımın anlamıydı kestane ağacı fidesi ,ondandır her sonbahar dökerim tüm yapraklarımı ,çekilirim kuru dallarımla kuru gövdeme ,biraz hüzün olsa da ihmal etmem umut saklarım içime,kimseye değil hep kendime benim sonbaharım derim 🍂🍂

Boşver be Nazım

 Ölüp gideceğim unutacak beni bu dünya ölmeden kitabım çıksa Bir izim kalsa bu yalan dünyada Okunmasa bile dursa bir kütüphanenin o tozlu rafında Sen bana ilham verdin baksana şu halime ne  sahi ne demişti Nazım Hikmet